Beiaard Big Five
Eind januari was het weer tijd voor een bijna-traditie van ons dispuut, de Beiaard Big Five. Hoewel de naam ontleend is aan de Big Five, de vijf grote dieren die je op safari in Afrika tegen zou kunnen komen, gaat dit evenement over het verorberen van de vijf 'grootste' biertjes in de Beiaard. 'Grootst' uiteraard in de zin van 'het meeste alcohol per hoeveelheid', oftewel de biertjes met het hoogste percentage alcohol.
De avond begon met de 'Kees! American Barley Wine', een bovengistend donker biertje met een alcoholpercentage van 11.5%. Hoewel het normaliter het idee is van het laagste percentage naar het hoogste percentage te werken is de keuze gemaakt het enige biertje waar geen flessenkraker op zit voor half 9 te verorberen, gewoon om kosten te besparen.
Het tweede biertje was de minst sterke van de 5, de Kasteel Tripel. En hoewel het de minst sterke is, is het toch een heerlijk blond biertje met een noemenswaardig percentage van 11%.
De Rochefort 10 (11.3%), een donker trappistenbier en de Urthel Samarant (11.5%), een amberkleurige quadrupel volgden en iedereen, 8 leden en aanhang deden mee, maakte zich op voor de finale: De Bush Ambree, een bitterzoet, amberkleurig (vanwege de karamelmout) bier met een achterlijke percentage van 12%. Hoewel menig van ons het heeft geprobeerd kunnen wij concluderen dat weinigen nog in staat waren de karakteristieken van dit bier te onderscheiden van eerder gedronken bieren.
Enkele dispuutsleden maakten de keuze nog één of 2 alcoholische versnaperingen te nuttigen, een keuze die achteraf de volgende dag de hoofdpijn goed kon verklaren. Alsof er een mokerslag (haha, Hamers) had plaatsgevonden. Echter, het was alle moeite waard en hoewel de brakheid toch twijfels deed opbrengen kijken wij allemaal weer terug op een geslaagde editie van de Beiaard Big Five.
De avond begon met de 'Kees! American Barley Wine', een bovengistend donker biertje met een alcoholpercentage van 11.5%. Hoewel het normaliter het idee is van het laagste percentage naar het hoogste percentage te werken is de keuze gemaakt het enige biertje waar geen flessenkraker op zit voor half 9 te verorberen, gewoon om kosten te besparen.
Het tweede biertje was de minst sterke van de 5, de Kasteel Tripel. En hoewel het de minst sterke is, is het toch een heerlijk blond biertje met een noemenswaardig percentage van 11%.
De Rochefort 10 (11.3%), een donker trappistenbier en de Urthel Samarant (11.5%), een amberkleurige quadrupel volgden en iedereen, 8 leden en aanhang deden mee, maakte zich op voor de finale: De Bush Ambree, een bitterzoet, amberkleurig (vanwege de karamelmout) bier met een achterlijke percentage van 12%. Hoewel menig van ons het heeft geprobeerd kunnen wij concluderen dat weinigen nog in staat waren de karakteristieken van dit bier te onderscheiden van eerder gedronken bieren.
Enkele dispuutsleden maakten de keuze nog één of 2 alcoholische versnaperingen te nuttigen, een keuze die achteraf de volgende dag de hoofdpijn goed kon verklaren. Alsof er een mokerslag (haha, Hamers) had plaatsgevonden. Echter, het was alle moeite waard en hoewel de brakheid toch twijfels deed opbrengen kijken wij allemaal weer terug op een geslaagde editie van de Beiaard Big Five.
